braganca paulista

Hoi allemaal!

Hier dan het eerste blogje vanuit Braganca Paulista! Na een heel lange reis van ongeveer 35u (van deur tot deur) arriveerde ik bij mijn eigen huisje voor de komende maand :-). Ik woon op 5 minuten lopen van het ziekenhuis en tussen allemaal andere studenten dus dat is perfect! De meesten waren dit weekend naar thuisthuis maar ik werd alsnog heel hartelijk ontvangen door een aantal IFMSAErs ( de internationale gnkvereniging waar ik ook een jaar bestuur heb gedaan). Het is een hele overgang want, op de gnkstudenten na, spreekt niemand maar ook een woord engels. Gelukkig is iedereen heel gastvrij en proberen ze met een stortvloed aan portugese woorden en heel wat gebaren mij toch heel hartelijk welkom te heten hier! Iedereen is ontzettend vriendelijk en hulpvaardig en ik heb al heel wat contacten hier die me elke keer weer op het hart drukken dat ik ze vooral moet bellen als ik ook maar iets nodig heb. Zo kan ik zelfs altijd bij de schoonmaakster aanbellen als ik honger heb want dan zal zij wel voor mij koken (tenminste als ik haar wilde handgebaren en bijpassende portugese speech goed begrepen heb :p) het leven is hier toch wel heel anders dan in NL. Iedereen eet eigenlijk buiten de deur en alles wordt met de auto gedaan. Dit weekend ben ik dus al naar heel wat eettentjes gesleept met allemaal braziliaanse specialiteiten, van kippenhartjes tot acai (braziliaans ijs) tot bonenschotels met heel veel vlees ( zoals gedroogd rundvlees,varkensoor,tong en staart...)Ik heb het allemaal al mogen proeven. Ze hebben hier buffeten waar je alles kan opscheppen en vervolgens per kilo betaald, dus genoeg mogelijkheden om te proeven waar de Brazilianen zo ontzettend trots op zijn :-). De armoede is in Brazilie een stuk zichbaarder dan ik verwacht had. Van alle kleine huisjes van bakstenen en golfplaten die ik onderweg naar braganca tegenkwam vond ik het lastig in te beelden dat daar hele gezinnen wonen. Ook was ik vandaag bij een vrijwilligersproject waar ze kinderen en volwassenen engelse les geven en andere activiteiten voor kinderen organiseren om ze van de straat, en daarbij dus de drugsscene, te houden. Het was heel bijzonder! Iedereen vroeg me de hemd van het lijf, van vragen over ons drugsbeleid tot of mijn oogkleur wel echt was ( ze dachten dat ik lenzen droeg). Ze wilden letterlijk alles weten over mij, nederland en wat ik van brazilie vond. Zelfs mijn handtekening werd gevraagd en natuurlijk moesten er heel wat foto's gemaakt worden. Eigenlijk heb ik de hele middag doorgebracht in een kring van mensen die continu vragen op mij afvuurden. Voor de jongeren was dit een kans om hun engels een beetje te oefenen en de kinderen waren verschrikkelijk nieuwsgierig. Echt ontzettend leuk om meegemaakt te hebben want zo leer je ook meteen heel veel over de cultuurverschillen. Hier is het opeens bijzonder om blauwe ogen te hebben, sneeuw te hebben gezien en in een vliegtuig te zitten en was ik opeens een soort attractie. 1 meisje heeft wel echt mijn hart gestolen. Ze vroeg honderden vragen en vertelde de jongen die alles voor mij vertaalde dat ze mij heel mooi vond. Toen ik haar in het portugees bedankte en zei dat ik haar ook een heel mooi meisje vond rende ze vol trots naar haar vriendinnen en verklaarde ze dat wij nu beste vriendinnen waren. Vervolgens kwam ze naast me zitten en heeft ze me de rest van de middag niet meer losgelaten. Al met al een heel leuk welkom in Brazilië!
Nou een heel verhaal alweer :p. Morgen begint mijn stage in het ziekenhuis en ik heb er ontzettend zin in! Laat snel weer wat van me horen nu kennismaken met hrt braziliaanse bier!

Heel veel liefs